Sarajewo jest stolicą i największym miastem Bośni i Herzegowiny, z populacją sięgającą 275,000.00. Położone jest w dolinie, otoczone przez Góry Dynarskie i przebiega wzdłuż rzeki Miljacka. Znajduje się w samym sercu Europy Środkowo-Wschodniej, a także samych Bałkanów.

​

Ze względu na ogromną różnorodność religijną i bogatą historię, Sarajewo było czasem nazywane „Jerozolimą Europy” lub „Jerozolimą Bałkanów”. Aż do późnych lat XX w był jednym większym miastem w Europie gdzie można było spotkać meczet, kościół, cerkiew i synagogę w jednej okolicy.

​

Sarajewo podczas oblężenia

​

Oblężenie Sarajewa było najdłuższym oblężeniem stolicy w najnowszej historii. Początkowo, Sarajewo było oblegane przez Ludowe Siły Armii Jugosłowiańskiej, a następnie od 5 kwietnia 1992r do 29 lutego 1996, przez armię Republiki Serbskiej.

​

Bośniacko-Serbskie siły wojskowe oblegały sarajewo od późnej wiosny 1992 roku aż do późnego lata 1995 roku. Siły te były pod przywództwem generała Ratko Mladic i pod politycznym wpływem bośniacko-serbskiego lidera Radovan Karadzica. Obaj są teraz w trakcie procesu o zbrodnie ludobójstawa przed trybunałem w Hadze.

​

Bośniacko-serbscy żołnierze kontrolowali dostwy prądu, wody i żywności, wywierając w ten sposób nacisk na rząd w Sarajewie. W trakcie pierwszych miesięcy oblężenia, istniała możliwość dostarczenia towarów do centrum miasta, dzięki Bośniakom i Chorwatom, którzy posiadali tereny na zachodnim skraju miasta. Niestety i ta droga została odcięta podczas operacji wojskowych prowadzonych przez bosniackich Serbów poźnym latem 1992, a także przy współpracy z bośniacko-chorwackimi oddziałami milicji z Zagrzebia, kóre w październiku 1992 roku zwróciły się przeciwko silą rządowym, które satnowili głównie Muzłumanie, próbując zmusić władze do wyrażania zgody na trójpodział kraju, który skutecznie pozbawiłby władze kontoli nad terytorium dookoła stolicy.

​

Ponad 10,000 osób zginęło, a około 50,000 zostało rannych podczas ataków snajperskich i moździeżowych. Byli to ludzie zamordowani przy punktach z wodą, na ‘lini chleba’ znajdującej się w centralnej części miasta oraz na centralnym placu miasta.

​

Pomimo jednoznacznego, międzynarodowego potępienia łamania praw człowieka, zbrodnii przeciwko ludzkości, popełnionych przez armię bośniackich Serbów oraz chorwackie oddziały milicji, a także cywilnych zabójstw dokonywanych przez osoby fizyczne, środowisko międzynarodowe nie podjęło żadnych skutecznych działań w celu powestrzymania rozlewu krwi, aż do momentu gdy paramilitarne oddziały policji i serbscy żołnierze, pod rozkazami Mladicia dokonali egzekucji ponad 8,000 muzłumańskich mężczyzn i chłopców, a także kobiet i dzieci, w Srebrenicy w 1995, po przejęciu strefy przez ONZ.